Bij schapendoezen is het heel simpel, schapendoezen hebben flaporen. Ze hebben grote oren of kleine oren, dikke oren of dunne oren, oren met of zonder richel erin, maar ze hebben allemaal flaporen.
Bij Border Collies is het hele verhaal veel minder simpel. Zo ongeveer alles komt voor, van flaporen tot staande oren en alles ertussen in en het kan zelfs nog zijn dat een hond twee verschillende oren heeft. Ook de erfelijkheid is niet altijd duidelijk, uit twee ouders met beide staande oren, heeft niet per definitie ook staande oren te komen bij de puppen. Iedereen heeft zo zijn eigen voorkeur, de een houdt van tiporen, een ander van flaporen of staande oren. Bij een nieuw pup is het dan ook altijd even spannend wat de oren gaan doen. Totdat de hond klaar is met zijn gebit wisselen kan er nog van alles gebeuren, daarna is het meestal wel definitief. Tot een paar dagen geleden had Gimmick twee zijwaarts hangende oren. Niet onze eerste voorkeur, maargoed, hij kan er mee horen en dat is toch het belangrijkste. Sinds een dag of 2 zijn ze echter “in beweging”. Zijn linkeroor komt heel langzaam een klein beetje omhoog (zijn rechteroor heeft nog niet besloten om mee te doen). We hebben even een poging gedaan een foto te maken zodat je het verschil kunt zien!
